Costa Rica

Hola! Inmiddels ben ik al een paar dagen in Suriname, maar ik loop nog wat achter met m'n blog. Bij deze de rest van mijn avonturen in Centraal Amerika!
Donderdag verlieten we dus per ferry het eiland Ometepe om met de bus verder te gaan naar Costa Rica. Zoals meerdere mensen ons al hadden gewaarschuwd was dit een van de langer durende border crossings. Je moest een paar 100 meter zelf lopen, ongeveer 6x je paspoort laten zien, lange tijd in de rij staan en bewijzen dat je het land weer zou gaan verlaten (een van ons had dit bewijs niet en moest een duur busticket naar de grens van Costa Rica kopen). Gelukkig verliep verder alles soepel en konden we verder rijden richting Monteverde. Dit dorpje lag hoog hoog in de bergen en onderweg hadden we prachtige uitzichten over dit ontzettend groene natuurrijke land, inclusief grote regenboog omdat het wat begon te druppelen. Aangezien Monteverde bij een cloudforest ligt, was de regen en harde wind daar niet onverwachts, maar vergeleken met wat we gewend waren was het er zelfs een beetje koud! Voor het eerst sinds lange tijd haalden we onze lange broeken en jassen tevoorschijn. Na een (once again) prachtige zonsondergang gingen we op zoek naar een betaalbaar restaurant (Costa Rica is vrij prijzig vergeleken met de andere landen) en vermaakten we ons de rest van de avond in de enige bar van Monteverde. Daar waagden een aantal zich aan het salsadansen en zetten Stacey, Danny, Rob en ik onze pool wedstrijd voort die we in Granada begonnen waren.
Toen we vrijdag wakker werden stond er een aapje op ons balkon en bij het ontbijt was er een ontzettend schattige kitten die meteen op schoot sprong. Een goed begin van Costa Rica, het land waar je verwacht veel natuur en veel dieren te zien! Met een klein groepje vertrokken we naar de cloudforest om een wandeling te maken over de hanging bridges. Daar zagen we een tarantula, een baby green viper (beiden erg giftig), vele kolibri's en een paar agouti's, die je kunt omschrijven als een soort grote cavia's, hoewel ze ook wel 'de rat van Centraal Amerika' worden genoemd. Hoewel de wandeling erg gezellig en mooi was, zaten we in een groepje met wat oudere toeristen waardoor alles erg langzaam ging met naar ons idee wat te veel pauzes, dus we waren blij dat onze volgende activiteit iets actiever was: het ziplinen!! Hier deed bijna iedereen van de groep aan mee. Het begon rustig, maar later waren er ook hele lange ziplines. Voor een van de laatsten (de superman zipline) moesten we zelfs met een auto over een hobbelig paadje nog hoger de bergen in worden gebracht. Dit was de langste in Centraal Amerika (2 km!) die je horizontaal hangend ipv zittend doet, met het uitzicht van het enorme bos ver onder je: wat geweldig was dat!! Zelfs een aantal met hoogtevrees overwonnen hun angsten om dit mee te kunnen maken. Daarna kwam echter de grootste uitdaging: de Tarzan Swing. Dit kun je omschrijven als een soort bungee jumpen maar dan met het touw om je middel. 45 m hoog! Het was ontzettend eng om me gewoon te laten vallen, maar ik ben zo blij dat ik het heb gedaan! Hierna moest iedereen even bijkomen en hebben we na een wandelingetje door het stadje een rustige middag gehad, zodat iedereen 's avonds weer klaar was voor bar Amigo's (en nog een potje pool natuurlijk).
Zaterdag waren we daardoor toch een beetje brak en was het vrij stil in de bus op weg naar La Fortuna. Na nog een boottochtje kwamen we aan in dit vrij toeristische dorpje en haalden we een heerlijke local lunch (met uiteraard rice, beans en cassave). De rest van de middag keken we rond in het prachtige resort (met uitzicht op de vulkaan Arenal) en lagen we bij het zwembad om op te laden voor een van onze laatste avondjes stappen (waar weer de Eagle Rock werd aangevraagd, een Australische traditie waarbij iedereen in zijn onderbroek het liedje hoort uit te dansen, terwijl elke local in Centraal Amerika geshockeerd staat toe te kijken. Inmiddels zo bekend in onze groep dat ook de niet-australiërs Rob en Danny wel eens meededen :') ).
Zondag had ik graag met het groepje mee gewild naar het canyoning, maar helaas werd dat een beetje te prijzig. Daarom bestond de dag uit een heerlijke massage met Sabrina, Diane en Stacey, een beetje rondkijken in La Fortuna en verder vooral chillen bij het zwembad. 'S avonds gingen we naar de hot springs die bij aankomst ontzettend druk waren (vol met Amerikanen), maar nadat Dave begon te zingen vluchtte iedereen weg en hadden we de hele badplaats voor onszelf hahaha. Omdat dit helemaal verstopt was in de natuur moesten we hoofdlampjes en kaarsen meenemen om iets te kunnen zien, zo donker was het!
Maandag was het dan tijd voor het white water rafting op de Pacuare river. Helaas was ik om 5.30 na veel te weinig slaap nog niet helemaal wakker en stootte ik zo hard mn teen dat er een grote snee in zat: niet ideaal voor het raften. Ondanks dat was het raften geweldig! Onze groep was verdeeld over 3 rafts, de gidsen waren erg grappig en de rapids waren leuk! (Zo leuk dat bij een van de eerste rapids een aantal uit de boot vielen waarbij Sabrina een peddel tegen dr lip aan kreeg... gelukkig had ze alleen een dikke lip en blauwe plek). De jungle om ons heen was ook prachtig om te zien, met af en toe wat verstopte hutjes van de natives! Hier hebben we ook eindelijk een luiaard gezien, van heel dichtbij! Wat een schattige beestjes zijn dat. Na het raften werden we naar San José gebracht, maar de chauffeur had een beetje verkeerd ingeschat hoe hoog de bagage bovenop onze bus was: we liepen vast onder een brug in de stad... Omdat hij niet meteen opgaf en nog een paar keer flink gas gaf, hoorden we het raam zelfs kraken onder de spanning xd Daarna was een zakmes nodig om de koffers van het dak te bevrijden, want daar was geen beweging meer in te krijgen. Hoewel er twee stuks bagage kapot waren, moesten we er eigenlijk wel om lachen dat dit de manier was waarop we onze laatste busrit samen afsloten. Eenmaal aangekomen in San José was het tijd voor ons laatste avondmaal en een laatste drankje in het hostel voordat we helaas langzaam afscheid moesten gaan nemen van de groep.
Dinsdag was de tour officieel afgelopen, maar gingen we met degenen die nog over waren even de stad bekijken. Daar was niet veel te beleven, niet de mooiste stad ooit met vooral veel grote commerciële ketens! Er zou wel een leuke art gallery zijn waar we heen wilden, maar dat bleek ontzettend rare moderne kunst te zijn. Heel bizar, maar wel hilarisch om rond te kijken. 'S avonds vertrok een klein groepje naar hun airbnb buiten de stad, waar Diane, Caroline, Venthan en ik werden uitgenodigd om te komen eten. Wat een prachtig uitzicht over de stad hadden ze daar! Terug naar de stad was echter een grote uitdaging, omdat het bergweggetje geen officieel adres had haha. Na 3 ubers te annuleren die het huis niet konden vinden, hebben we de beveiliger maar wakker gemaakt die gelukkig een vriend van hem kon bellen om ons terug naar de stad te brengen..
Woensdag stond ik vroeg op om doei te zeggen tegen Diane en Venthan en een ontbijtje te eten met Caroline, en daarna ben ik snel weer terug naar bed gegaan (Zo veel gezien, zo weinig geslapen)! De rest van de dag heb ik lekker in de tuin gezeten met een boekje en 's avonds ging ik toch nog even terug voor een gezellig dinertje in de airbnb bij Megan, Rosie, Dave en Hokun. Dit keer de taxi maar van te voren geregeld via de beveiliger, omdat ik om 2 am in het hostel zou worden opgehaald voor mn transfer naar het vliegveld!
Wat een geweldige reis door Centraal Amerika was dit! Ik ben verliefd geworden op de prachtige landen die we bezocht hebben en ben blij dat de groep zo vol zat met geweldig leuke mensen, die ik nu al mis!!
Mijn ervaringen in Suriname volgen in een volgende blog :) (en ik zal mn best doen om morgen eindelijk eens wat foto's te uploaden haha)